Węże faraona

Wijący się czarny "wąż faraona" doda uroku każdym pokazom chemicznym. Twórcą sztuczki był Friedrich Wöhler, ok. 1800 roku cieszyła się ona dużą popularnością na jarmarkach.

Podstawowym składnikiem doświadczenia jest wodorowęglan sodu i cukier, a dodatkowo jeszcze etanol. Mieszankę cukru i wodorowęglanu sodu polewa się etanolem i podpala.

Płonący etanol powoduje, że cukier zaczyna się topić i jednocześnie pod wpływem wysokiej temperatury rozkłada się wodorowęglan sodu wydzielając CO2. Tlenek węgla(IV) powoduje spienienie stopionego cukru i tak powstaje pienista masa ("wąż"), dodatkowo częściowo spalony cukier nadaje jej czarny kolor.

W oryginalnej wersji doświadczenia stosuje się szary proszek Hg(SCN)2 (drugi film), nadawało to brązowożółtą barwę "wężowi". Niestety tiocyjanian rtęci(II) (rodanek rtęci(II) )to związek  bardzo toksyczny.

Dodaj komentarz

Partnerzy Portalu