Ignacy Mościcki

Ignacy Mościcki
(fot. wikimedia.org/www.SwiatChemii.pl)

Biografia Ignacego Mościckiego.

Narodowość: Polska
Data urodzenia: 1 Grudnia 1867
Data śmierci: 2 Października 1946

 

Ignacy Mościcki urodził się 1 grudnia 1867 roku w Mierzanowie. Jest polskim politykiem i chemikiem, naukowcem, wynalazcą, budowniczym polskiego przemysłu chemicznego.

Pochodzi z rodziny szlacheckiej, gdzie ma sześcioro rodzeństwa. Początkowo uczy się w gimnazjum w Płocku, następnie w Zamościu. Jeszcze później przenosi sie do Warszawy (broniąc się przed rusyfikacją), gdzie uczęszcza do szkoły Pankiewicza, a potem Babińskiego. Tam uwydatnia się jego szczególny dar do nauk matematyczno-przyrodniczych.

Okres studiów aż do 1891 roku spędza w Rydze, gdzie wśród studentów tworzy konspiracyjne "kółko oświatowe".

Mościcki rozwija też działalność polityczną, współpracując z II Proletariatem. Ma brać udział w nieudanym zamachu na generała – gubernatora Warszawy, Josifa Hurko.

22 lutego 1892 roku, w Płocku odbywa się jego ślub z Michaliną Czyżewską, ze specjalną dyspensą od papieża (łączy ich pokrewieństwo). Jest przykładnym mężem, a z zamiłowania  - aktywnym myśliwym. W tym samym roku, ze względów politycznych, wyjeżdża z żoną do Londynu, gdzie kończy studia i pracuje jako rzeźbiarz, pomocnik fryzjerski i stolarz. Tam też rodzą się mu dwie córki (z których jedna umiera) oraz syn.

Po kilku latach spędzonych w Londynie Ignacy wyjeżdża do Szwajcarii, gdzie odbywa naukową karierę. W 1897 roku rozpoczyna studia uzupełniające z fizyki i matematyki na uniwersytecie we Fryburgu, gdzie przez cztery lata jest asystentem prof. Józefa Wierusz Kowalskiego, a później w jego przedsiębiorstwie (Société de l’Acide Nitrique) - kierownikiem technicznym.

Mościcki tworzy metodę produkcji kwasu azotowego wykorzystując azot z powietrza, która jest wykorzystywana w fabryce stworzonej przez Société. Kwas ten jest wykorzystywany w Szwajcarii i w Niemczech.

W 1912 roku Mościcki obejmuje Katedrę Chemii Fizycznej i Elektrochemii Technicznej Politechniki Lwowskiej. W czasie pracy na tej uczelni opracowuje kolejne patenty (jednym z nich jest patent na oddzielanie ropy naftowej od wody). W 1921 roku zostaje mianowany profesorem zwyczajnym technologii chemii nieorganicznej i elektrochemii technicznej na tej samej uczelni. Wtedy też otrzymuje od uczelni tytuł doktora honoris causa za zasługi w dziedzinie nauki i przemysłu.

We Lwowie Ignacy Mościcki jest czynnym członkiem Towarzystwa Naukowego. Działa również w Polsce, gdzie jest czynnym członkiem Akademii Nauk Technicznych w Warszawie.

Naukowiec próbuje uniezależnić polski przemysł chemiczny od koncernów zagranicznych. Nie znajdując poparcia wśród polityków szuka go śród społeczeństwa. I tak oto przyczynia się do utworzenia 22 marca 1922 roku Chemicznego Instytutu Badawczego.

W tym samym roku zostaje mianowany dyrektorem kombinatu związków azotowych w Chorzowie. Później zakłada Państwowe Zakłady Związków Azotowych w Tarnowie, a miejsce to, na jego cześć, zostaje nazwane Tarnów-Mościce.

Jako działacz polityczny, Mościcki jest związany z obozem sanacyjnym Józefa Piłsudskiego. W 1926 roku zostaje prezydentem Polski i po raz drugi, na następną kadencję – w 1933 roku. Jednak 30 września 1939 roku, rezygnuje z prezydentury.

W czasie swego prezydentowania Ignacy Mościcki, oprócz funkcji reprezentacyjnych i honorowych, patronuje rozwojowi gospodarczemu Polski.
W 1932 roku umiera jego żona, a w 1933 – żeni się ponownie z Marią Nagórną z Dobrzańskich.

Po rezygnacji z prezydentury planuje on wyjazd do Szwajcarii (ma honorowe obywatelstwo tego kraju). Tam prowadzi zajęcia na uniwersytecie we Fryburgu. Potem pracuje w celach zarobkowych, a następnie przeprowadza się do Genewy gdzie pracuje w laboratorium chemicznym Hydro-Nitro.

Po 1943 roku stan jego zdrowia ulega pogorszeniu. W końcu umiera, 2 października 1946 roku, w Versoix (blisko Genewy).

benia

Dodaj komentarz

Partnerzy Portalu